“Het zijn de kleine momenten die je bijblijven” - Zorggroep Ter Weel
Direct contact
Terug

“Het zijn de kleine momenten die je bijblijven”

Willem en Anne-Marie Poppe over hun vrijwilligerswerk bij Zorggroep Ter Weel

Elke maandagochtend begeleiden Willem en Anne-Marie Poppe bewoners van vier verschillende locaties naar de kerkdienst in Ter Weel Goes. Wat begon met een oproep in de kerkbode en een spontaan invallen op zondagochtend, groeide uit tot een vast en dierbaar ritueel voor dit echtpaar uit Goes.

“Drie jaar geleden zag ik een oproep staan in onze kerkbode,” vertelt Willem. “Ik wilde graag iets terugdoen, maar werk nog fulltime en vind vrije tijd ook belangrijk. Zondagochtend bleek een perfect moment. Inmiddels ben ik al drie jaar vrijwilliger en haal ik samen met een groep van zo’n acht mensen bewoners op van hun kamers om naar de kerkdienst te gaan. Dat zijn bewoners van Sint Maarten in de Groe, De Mooije Staak, De Schenge en Abbekindershof. De ene maand is er een katholieke dienst, de andere maand een protestantse. Sommige bewoners bezoeken er één, anderen beide. Wij zijn er elke maand.”

Anne-Marie sluit zich aan. “Ik hielp een keer toen er veel afzeggingen waren. Ik vond het zó mooi en waardevol om te doen, dat ik ben gebleven. En het kost zo weinig moeite – hooguit anderhalf uur – maar je doet er zó veel mee voor de bewoners.”

Kleine moeite, grote impact

De kracht van het vrijwilligerswerk zit voor Willem en Anne-Marie in de kleine, menselijke momenten. “Ik reed laatst een bewoner terug naar de afdeling,” vertelt Willem. “Hij was nog vrij jong en had dementie. Opeens begon hij een paar noten te neuriën. Ik herkende het meteen als Halleluja van Leonard Cohen en neuriede mee. Daar zaten we dan, samen in de gang, muziek te maken. Dat zijn van die momenten die je bijblijven.”

Ook Anne-Marie merkt hoe bewoners kunnen opbloeien tijdens de dienst. “Soms hoor je ineens een stem die zachtjes meezingt. Dan weet je: ze zijn er echt bij, op hun eigen manier. Ik vind het bijzonder om zo dienstbaar te kunnen zijn. Eerst voelde ik een drempel – Willem is makkelijker in contact, ik wat terughoudender – maar ik ontdekte dat alleen aanwezig zijn al genoeg is. Je hoeft geen groot gesprek te voeren, je aanwezigheid is al waardevol.”

Bij twijfel, doen!

Beiden voelen het als iets belangrijks om te doen. “Deze generatie heeft onze maatschappij opgebouwd,” zegt Willem. “Het is mooi om nu iets terug te kunnen doen. En ik hoop dat als wij later zorg nodig hebben, er ook mensen zijn die dit voor ons willen doen.”

Wil je vrijwilliger worden, maar twijfel je of het iets voor je is? “Gewoon een keer proberen,” zegt Anne-Marie. “Het is een mooie manier om je zondag te beginnen – met iets kleins dat voor een ander een wereld van verschil maakt.”